بخش تحقیقات آبیاری و زهکشی

با عنایت به اقليم خشک و نيمه خشک و شرايط کم باران حاکم بر بيشتر مناطق زراعي کشور، امروزه حفاظت و بهره برداری بهينه از منابع آب و خاک به عنوان سرمايه­ های ارزشمند اين مرز و بوم، در دستور کار مديران و برنامه ريزان بخش کشاورزی قرار گرفته است. همچنین از آنجا که حفاظت از منابع آب و خاک و دستيابي به حداکثر ميزان صرفه جويي در مصرف آب به منظور حصول بيشترين بازده توليد در بخش کشاورزي، حجم عظيمي از کار را در اراضي زيردست شبکه­هاي سنتی و مدرن آبياري طلب می­نمايد، فعاليت در زمينه­ های پژوهشي مرتبط با علوم آبياري و زهکشي از اهميت و جايگاه ويژه­ای در سطح ملی برخوردار است. رویکرد تحقیقاتی اين بخش در راستای حل مسائل و مشکلات مبتلابه سامانه‌های آبیاری و زهکشی مدرن و سنتی (از سطح حوزه تا مزرعه)، استفاده از آب­های نامتعارف در کشاورزی، مسائل زیست محیطی شبکه­ ها و ... می باشد. با توجه به نقش بسیار مهم شبکه‌های آبیاری و زهکشی در استفاده بهینه از آب، در تولید محصولات کشاورزی و در توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی مناطق تحت پوشش این شبکه‌ها، سرمایه گذاری های عظیمی در زمینه مطالعه، طراحی و ساخت این شبکه‌ها انجام شده است. به منظور بهره‌برداری پایدار از سرمایه‌گذاری های انجام شده و استفاده بهینه از آب از یک‌سو و با توجه به پتانسیل موجود برای توسعه شبکه‌های آبیاری و زهکشی از سوی دیگر، بررسی مسائل و مشکلات مبتلابه و ارائه راه کارهای مناسب جهت رفع مشکلات و بهینه سازی شبکه ها از مهمترین نیازهای کشور است. در این راستا تحقیقات در زمینه روشهای آبیاری سطحی و شبکه های آبیاری و زهکشی در قالب بخش آبیاری و زهکشی از سال 1370 در این مؤسسه آغاز گردیده است.